We zitten inmiddels alweer meer dan anderhalve maand in coronaquarantaine. Of moeten we zeggen coronakwelling? Wekenlang beperkt worden in onze vrijheid heeft zo zijn gevolgen: bij veel mensen is de irritatiegrens sneller bereikt dan normaal. Heel normaal is een kort lontje sinds de coronacrisis. Of je ergeren op straat aan mensen die geen afstand houden, kibbelen met je partner, uitvallen tegen de kinderen: vervelend, maar begrijpelijk gedrag. Wat er op dit moment gebeurt, is ongrijpbaar. Het is heel normaal dat we deze gevoelens ervaren en het heeft (gelukkig) wel een logische verklaring. Een kort lontje is het gevolg van emoties die ontstaan door onzekerheid en grote veranderingen. Dat leidt tot gevoelens van angst, frustratie en irritatie: Het is ongrijpbaar wat er op dit moment gebeurt. Bovendien weten we niet waar het naartoe gaat. We zien dit gedrag ook tijdens vorige pandemieën. Het is heel normaal dat we deze gevoelens ervaren."

Er zijn verschillende soorten angst die ervoor zorgen dat jij je (onbewust) anders gaat gedragen. Zo is er ‘directe angst’, waarbij in dit geval risicogroepen zoals ouderen en kwetsbaren bang zijn het virus te krijgen. Hoe dichter je bij het gevaar bent, hoe groter die angst zal zijn. Dit geldt bijvoorbeeld ook voor mensen die werkzaam in de vitale beroepen. Als je heftige dingen mee maakt en/of overbelast bent geraakt, kun je allerlei klachten krijgen. Daarnaast lopen mensen door ziekenhuisopnames trauma’s op, of verliezen naasten. Een ander deel van de bevolking wordt beïnvloed door ‘irreële angst’. Van de ene op de andere dag zijn onze activiteiten beperkt. Onze routines, die we zo zorgvuldig hadden opgebouwd, zijn radicaal omgegooid. Het verwerken hiervan kost tijd en vaak frustratie, want nu zit je opeens met z’n allen thuis - of juist helemaal alleen. We zijn de controle kwijt. Dit vergt aanpassingsvermogen. Angsten gaan gepaard met zorgen en piekeren. Eén van onze grootste zorgen zijn onze inkomsten en zelfredzaamheid. Financiën, huisvesting en plannen voor de toekomst: hoe moet dat nu verder? Financiële stress is een van de grootste stressfactoren. Niet in je eigen zelfredzaamheid kunnen voldoen kan zorgen voor depressieve gevoelens. Dit komt je humeur natuurlijk niet ten goede.

Daarnaast hebben we te kampen met vrijheidsbeperking: gelimiteerd worden in je persoonlijke ruimte en (bewegings)vrijheid. Dit zorgt voor spanningen, waarvan irritaties een gevolg kunnen zijn. Iedereen reageert verschillend. De één raakt de gefrustreerd, een ander sluit zich ervan af. Omdat het afsluiten hiervan nu niet altijd kan, wekt dit frustraties op . Normaal kun je afleiding zoeken. De irritaties naar de achtergrond laten zakken. Dat kan nu niet, ze zijn ‘in your face’ en dat is confronterend. Wat kan helpen om je stemming te verbeteren: Probeer waar mogelijk de controle toch te pakken, al is het in kleine dingen. Ga klussen, maak nieuwe plannen en voer onuitgewerkte plannen uit voor zover dat kan. Je hebt er immers nu de tijd voor. Kun je niet naar de sportschool? Haal dan de sportschool in huis en sport wanneer jíj dat wilt." Voel je niet verplicht om meer te gaan doen dan waar jij je prettig bij voelt. Wil je gewoon even genieten van de tijd die je nu over hebt door eindelijk eens een Netflix-serie af te kijken? Ook goed! Wil je even géén nuttige dingen doen, maar doe je liever een stapje terug? Helemaal prima. Laat je niet gek maken. Je moet er voor jezelf goed uitkomen. Voor sommigen ontstaat het gevoel dat je uit deze crisis iets nuttigs móét halen en ook dat kan voor stress zorgen. Accepteer dat je meer voelt dan normaal en geef die emoties de ruimte.

Wordt het je toch allemaal echt even teveel, merk je dat het erg lastig gaat dan kunnen de psychologen van CuraMentis handvatten aanreiken, begeleiding, ondersteuning bieden en kan er indien nodig specifieke behandeling plaatsvinden. Meld je aan via het aanmeldformulier op de website.